Afscheid van een jonkheer
Ik werd vanmorgen onaangenaam verrast toen ik de krant las. Het hieronderstaande artikel was daarvoor de aanleiding. Ik wens vanaf deze plaats de familie veel sterkte toe met de verwerking van dit verlies.
Foto: Jan Wamelink
(Uit de Gelderlander van 9 mei)
ANGERLO - Dirk van Weede van landgoed Bingerden is begraven zoals het een jonkheer betaamt. Traditioneel. Hij laat Bingerden achter zoals hij wilde: weilanden, pachtersboerderijen, een Engelse tuin en een landhuis. De NH-kerk van Angerlo zat zaterdag propvol toen de kist met daarin jonkheer Dirk van Weede werd binnengebracht. Sommige belangstellenden moesten noodgedwongen buiten in de regen de dienst van dominee Lamens volgen via twee grote luidsprekerboxen.
Alles rond de dienst was precies zoals de jonkheer het wilde, zei de dominee. Veel tradities, sobere psalmen en muziek van Haydn en Bach. De rouwstoet van Van Weede voerde van landgoed Bingerden, landelijk bekend om de open tuindagen in het voorjaar, door het bos naar de Angerlose kerk. Mannen in zwart en grijs liepen met gebogen hoofden naast de oogstwagen die getrokken werd door twee Gelders paarden en geleid door een koetsier met een steek op zijn hoofd. Ook de mensen in de kerk waren traditioneel in rouw gekleed. Een man die in spijkerbroek verscheen, werd vriendelijk verzocht zoveel mogelijk uit het zicht te blijven omdat de jonkheer niet van jeans hield. Een van de drie dochters van Dirk van Weede, Marguerite Haitsma Mulier-Van Weede, memoreerde kort het leven van de jonkheer. Hoe hij als jongen van zestien jaar in de kelder zat toen de Duitse bezetters in 1945 huis Bingerden in brand staken om zowel huis als inwoners te vernietigen. De jonge Van Weede kwam met brandende kleren het huis uit rennen. Ook sprak ze over zijn functies in het leger en in het bedrijfsleven, maar vooral over zijn humor. "Wij, mama en mijn twee zussen hielden tot het laatst je handen vast. Je stierf met de glimlach op je lippen die je ons zoveel en zo vaak hebt laten zien. Het doet ons pijn dat je het gevecht tegen je ziekte hebt verloren na een lange strijd. We wisten dat je erg ziek was, maar je bleef er altijd zo gezond en stralend uitzien. Maar dat was de buitenkant. Binnen in je woedde oorlog." Dominee Lamens sprak over het leven van Dirk van Weede en zijn vrouw Eugènie in het Zwitserse Lausanne waar het echtpaar ook woonde. En waar zij samen veel kracht en levensvreugde uit hun geloof in God putten. Over de verbondenheid die jonkheer Dirk van Weede altijd met het boerenleven had gevoeld. "Hij heeft met succes gestreden om het landgoed Bingerden zo mooi en zo oorspronkelijk mogelijk te behouden. Daarmee heeft hij veel schade aan de natuur en de uitvoering van onnodige plannen van de politiek voorkomen. Jonkheer van Weede was een man van recht-door-zee en een man met een grote dosis humor. Zo mocht hij zich graag verkleden en zich voordoen als was hij een personeelslid op Bingerden in plaats van de werkgever."De begrafenis zelf was voorbehouden aan de naaste familie en vrienden. Na de dienst werd er gecollecteerd voor het onderhoud van de NH-kerk en voor de kankerbestrijding. Jonkheer van Weede zou op 28 mei 76 jaar worden.
1 Comments:
A
Post a Comment
<< Home